Προκειμένου να ανταποκριθώ στο αίτημα του National Resistance Museum of Champigny-sur-Marne, του Citizenship-Youth Association (93) και του CERCIL (Κέντρο Μελετών και Έρευνας για τα στρατόπεδα εγκλεισμού στο Loiret), σχεδίασα και φαντάστηκα ένα -φωνητική ανάγνωση των έργων και των λόγων του Primo Levi. Αυτή η ανάγνωση είναι χρονολογική, από τη γέννησή του το 1919 έως τον θάνατό του το 1987, ο αναγνώστης βρίσκεται ανάμεσα σε κάθε κείμενο που διαβάζεται, το ιστορικό πλαίσιο της εποχής και τοΗ προσωπική κατάσταση του Primo Levi.

Ο στόχος μας είναι να σκιαγραφήσουμε με την επιλογή των κειμένων, όχι μόνο μια σιλουέτα του ανθρώπου, αλλά και να κάνουμε τους ανθρώπους να θέλουν να διαβάσουν τον Primo Levi, όλο τον Primo Levi... Μπορούμε να δείξουμε μάρτυρες για τον αιώνα του χωρίς απαραίτητα να είμαστε ένας πολύ σπουδαίος συγγραφέας : αυτό δεν συμβαίνει με τον Primo Levi. Μαζί του συνδυάζονται η διαύγεια, η πνευματική ειλικρίνεια και η συνεχής ευτυχία να γράφεις: η -απόλυτη- ανάγκη να γράφεις πηγάζει από την εμπειρία του στρατοπέδου συγκέντρωσης (ΓράφειΑν είναι άντραςμετά την επιστροφή του από το Άουσβιτς), στη συνέχεια επέμεινε, διαφοροποιήθηκε, ασχολήθηκε με όλα τα είδη, το δοκίμιο, την ιστορία, το μυθιστόρημα, το φανταστικό παραμύθι, το ποίημα και όλα τα θέματα, σε μια άρνηση να ειδικευτεί και στην επιθυμία να δει την επιστήμη και τη λογοτεχνία να συμφιλιώνονται … (Ο Primo Levi ήταν επίσης χημικός…) με πάντα, ως «τοπίο»,η μνήμη του στρατοπέδου, και η συνεχής ανάγκη για φέρω μαρτυρία, αναλύει; ανάγκη που οδηγεί, 40 χρόνια αργότερα, στον απόλυτο προβληματισμό του, που καταγράφεται στοΝαυαγοί και επιζώντες.

Éric Cénat, σκηνοθέτης και ηθοποιός